A może jednak Zakon?

A może jednak Zakon?

Żyjąc blisko Boga, otwieramy się na Jego miłość – to rodzi w nas miłość do Niego. Miłość ta wyraża się między innymi w pragnieniu służby Bogu…. i tu czasem pojawia się problem – chce się służy Bogu, ale nie wie się do końca jak, jaką drogę wybrać – małżeństwo, zostanie księdzem, a może podjęcie drogi życia zakonnego? Postanowiliśmy dlatego dać Wam kilka porad, które mogą Wam pomóc w procesie rozeznawania Waszej życiowej drogi:

1) Po pierwsze modlitwa!

Rozeznawanie powołania to sprawa przez wszystkim między Tobą a Bogiem, dlatego modlitwa ma tu podstawowe znaczenie. Modlitwa o dobre rozeznanie powołania jest ważna, ale należy pamiętać, że tu chodzi o modlitwę w ogóle, o budowanie relacji z Bogiem, o odkrywanie Go w swoim życiu, w swoim sercu, w swoich pragnieniach.

2) Bóg daje nam znaki

Rozeznawanie powołania często przypomina układani puzzli. W ciągu naszego życia dotykają nas wybrane fragmenty Pisma św., uczestniczymy w rożnych wydarzeniach, innych jesteśmy świadkami, zbieramy doświadczenia, coraz lepiej poznajemy siebie i to co Bóg złożył nam w sercu. Wpływają na nas spotkani ludzie, przeczytane książki, wysłuchane konferencje, obejrzane filmy, słuchana muzyka. Bóg może przemawiać i przemawia przez wszystko. Warto więc być wyczulonym na Jego delikatne znaki. Prosić o takie znaki i jednocześnie o mądrość w ich odczytaniu i zrozumieniu. To wszystko są kolejne części układanki. Rozeznawanie, to naśladowanie Maryi, która zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała/układała w swoim sercu.

3) Kierownictwo duchowe

Jeśli zaczynam serio brać pod uwagę wybór kapłaństwa lub życia zakonnego, warto zdecydować się na to, by mieć kierownika duchowego. Kościół podpowiada nam, że kierownikiem takim może być kapłan, brat lub siostra zakonna, a nawet osoba świecka. Ważne, żeby taka osoba była doświadczona życiowo i duchowo, żeby była rozmodlona, i żebyśmy mieli do niej zaufanie. Kierownik duchowy, przed którym otworzymy nasze serce, może nam towarzyszyć w naszym rozeznawaniu i trochę obiektywizować to, co nam się wydaje.

4) Przyjdź i zobacz

Kolejnym krokiem jest wejście w bezpośredni kontakt. Co innego jest czytać o życiu klasztornym, czy obejrzeć sobie filmik na ten temat w internecie, a co innego naprawdę zobaczyć i doświadczyć jak takie życie wygląda w realu. Dlatego zachęcamy Cię do przyjazdu na rekolekcje COME & SEE. Są to rekolekcje dla rozeznających powołanie, ale nie tylko – mogą na nie przyjechać także ci, którzy interesują się życiem zakonnym, czy duchowością franciszkańską. Pomysł jest prosty, zapraszamy Cię na kilka dni, żebyś po prostu do nas przyjechał i z nami pomieszkał 😉
Wartościowy jest także przyjazd na inne akcje czy rekolekcje organizowane przez nas. Nie muszą być wprost poświęcone powołaniu. Zawsze jest to okazja do spotkania, do rozmowy, do zobaczenia, jak nasze życie wygląda na żywo.

5) Zadzwoń, napisz, zapukaj…

Jeśli myślisz o życiu zakonnym, zachęcamy żebyś się do nas odezwał! Możesz zadzwonić, napisać maila, albo po prostu odwiedził najbliższy klasztor. Kontakt z nami nie jest żadną deklaracją wstąpienia do zakonu – to bardziej szukanie kolejnych elementów układanki w swoim rozeznawaniu. W takiej rozmowie możesz podpytać o interesujące Cię kwestie, o powołanie, o codzienność życia zakonnego. Możemy Ci także pomóc skontaktować się z braćmi z klasztoru w Twojej okolicy.
Pod tym linkiem znajdziesz nasze dane kontaktowe.