Św. Antoni z Padwy – franciszkański Święty, który jest znany na całym świecie…
Św. Antonii z Padwy urodził się w 1195.r, ale co może być zaskakujące urodził się nie w Padwie tylko w Lizbonie. Na chrzcie otrzymał imię Ferdynand. Mając niespełna 20 lat wstąpił do zakonu kanoników regularnych gdzie pilnie studiował dzieła Ojców Kościoła. W 1219 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pewnego dnia młody mnich poznał pięciu braci mniejszych, którzy szli do Maroka by głosić Ewangelię muzłumanom. Po roku dotarła wieść, że owi bracia zginęli śmiercią męczeńską, wtedy zachwycony ich przykładem postanowił wstąpić do Zakonu Braci Mniejszych, gdzie przyjął imię Antonii. Wkrótce postanowił sam udać się do Maroka, aby głosić Dobrą Nowinę, jednak choroba zmusiła go do powrotu. Pracował w przytułku dla ubogich w pobliżu Forli we Włoszech, a następnie przełożeni polecili mu głoszenie Ewangelii w Lombardii. Jego kazania gromadziły tylu słuchaczy, że wygłaszał je na placach, bo żaden kościół nie był w stanie pomieścić tylu wiernych. Pan Bóg potwierdzał naukę głoszoną przez św. Antoniego znakami takimi jak uzdrowienia, przywracanie wzroku, słuchu i mowy, a nawet wskrzeszeniem zmarłych. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kaznodziei XIII wieku. Św. Antonii był także wykładowcą na uniwersytetach w Montpellier i Tuluzie. Zmarł w 1231r w Padwie mając 36 lat. Został ogłoszony świętym 352 dni po śmierci, a jego proces kanonizacyjny był najkrótszym w historii Kościoła. W 1946r papież Pius XII ogłosił go Doktorem Kościoła.