Dziś wszyscy franciszkanie świętują wspomnienie św. Antoniego z Padwy. Prawie każdy zna tego Świętego, bo przecież jego figurki są w praktycznie we wszystkich kościołach, a i „jego specjalność” w odszukiwaniu rzeczy zagubionych jest dość przydatna i czyni Antoniego cieszącym się dużym powodzeniem 😉 Nie wszyscy jednak wiedzą, że św. Antoni był franciszkaninem, i pewnie stąd ta jego bardzo życiowa i praktyczna „specjalność”.
Ja jednak chciałbym się skupić na rzeczy, moim zdaniem, ważniejszej. Kościół patrząc na życie, działalność i nauczanie św. Antoniego nazwał go doktorem Kościoła, czyli uznał jego szczególne zasługi dla całego Kościoła, a zwłaszcza jego wkład w dziedzinę teologii i doktryny. I tu mogą zacząć się schody – czy ktoś z czytelników kojarzy jakieś nauczanie św. Antoniego albo jego wpływ na cały Kościół? – hmmm… chciałoby się napisać, że najlepiej to pomódlmy się do Świętego z Padwy aby pomógł nam odnaleźć, co przez jego życie chce nam pokazać Bóg.
Tu znowu z pomocą przychodzi nam mądrość Kościoła, która św. Antoniego nazwała Doktorem Ewangelicznym! Nie „Doktorem Poszukującym”, nie „Doktorem Liljowym”, nie „Doktorem z bułką dla ubogich”, ale Doktorem Ewangelicznym!
Dlatego dziś, w święto tego Naśladowcy św. Franciszka, prośmy Boga:
– aby i nam dał wielkie pragnienie poznawania Ewangelii i odnajdywania w niej Bożej obecności,
– abyśmy i my czytali Słowo Boże i wzrastali w zrozumieniu Boga, świata oraz nas samych,
– abyśmy nie zatrzymywali się na poznawaniu nauczania Jezusa, ale naprawdę żyli Jego Słowem,
– abyśmy nie zatrzymywali wiary dla siebie, ale jak św. Antoni nieśli ją innym.
Amen.
+
Oddajmy teraz głos św. Antoniemu (Mowa skuteczna jest wówczas, gdy przemawiają czyny, I 226):
Kto napełniony jest Duchem Świętym, ten przemawia różnymi językami. Różne języki – to różne sposoby świadczenia o Chrystusie, a zatem: pokora, ubóstwo, cierpliwość, posłuszeństwo. Przemawiamy nimi wtedy, gdy inni widzą je w nas. Mowa zaś jest skuteczna wówczas, kiedy przemawiają czyny. A zatem proszę was, niechaj zamilkną słowa, a odezwą się czyny. U nas tymczasem pełno słów, ale czynów prawdziwe pustkowie. Dlatego Pan zapowiada nam karę, jak to zapowiedział drzewu figowemu, na którym zamiast owoców znalazł same tylko liście. „Obowiązkiem głosiciela – mówi święty Grzegorz – jest wypełniać to, co się głosi”.
A na koniec obraz El Greco, który widział św. Antoniego, jako tego, kto w Ewangelii odnajduje obecność Bożą:
