1181 / 1182 Franciszek rodzi się w Asyżu, jako syn Piki i Piotra Bernardone. Na chrzcie otrzymuje imię Jan Chrzciciel, ale ojciec zmienia to imię na Franciszek.
1202 Wojna między Asyżem a Perugią. Przegrana Asyżu. Franciszek zostaje wzięty do niewoli, w której spędza roku czasu.
1203 Jeńcy zostają wykupieni przez mieszkańców Asyża – Franciszek wraca do rodzinnego domu. Czas rekonwalescencji.
1205 Franciszek wyrusza na kolejną wyprawę wojskową – tym razem do Apulli. W Spoleto przeżywa tajemniczy sen, podczas którego słyszy pytanie: „Komu lepiej służyć Panu czy słudze?”. Pod wpływem tego snu wraca do rodzinnego miasta.
Franciszek spotyka człowieka chorego na trąd. Przezwycięża sam siebie i serdecznie go przytula dając mu sporą jałmużnę.
1206 W kościółku św. Damiana (San Damiano) Franciszek słyszy tajemniczy głos z krzyża: „Franciszku idź, napraw dom mój, który rozpada się w gruzy”. W duszy Franciszka dokonuje się przełom, następuje całkowite nawrócenie.
Ojciec Franciszka podaje swojego syna do sądu, żądając zwrotu wszystkich swoich pieniędzy. Wobec biskupa Asyżu Franciszek oddaje swemu ojcu pieniądze i ubranie.
Jakiś czas przebywa u benedyktynów, a następnie w Gubbio, gdzie posługuje trędowatym i chorym.
1206-1208 Franciszek odbudowuje kościoły: św. Damiana, św. Piotra i Matki Bożej Anielskiej.
1208 W Porcjunkuli (kościółek Matki Bożej Anielskiej), podczas Mszy św. Franciszek słyszy fragment Ewangelii o rozesłaniu Apostołów i odkrywa swoje powołanie. Zmienia dotychczasowy strój pustelnika na ubogą tunikę w kształcie krzyża, a skórzany pas zastępuje sznurem.
Do Franciszka przychodzą pierwsi uczniowie: Bernard z Quintavalle i Piotr z Catanii, a następnie także br. Idzi z Asyżu.
Bracia udają się na pierwsze głoszenie.
1209 Franciszek wraz z jedenastoma braćmi udaje się do Rzymu i otrzymuje od papieża Innocentego III ustne zatwierdzenie Reguły Braci Mniejszych.
1211 Franciszek ma zamiar udać się na misje do Syrii, jednak ze względów pogodowych podróż zostaje przerwana. Franciszek wraca do Asyżu.
1212 Klara ucieka z domu do Porcjunkuli gdzie Franciszek osobiście ścina jej włosy i daje jej habit zakonny. Kilka tygodni później Klara wraz z pierwszymi towarzyszkami przenosi się do klasztoru przy kościele św. Damiana. W ten sposób powstaje Zakon Klarysek.
1213 Hrabia Orlando da Chiusi ofiarowuje Franciszkowi górę Alwernię (La Verna), by mógł on założyć tam pustelnię.
1213-1214 Franciszek postanawia udać się przez Hiszpanię do Maroka. Na skutek choroby musiał zawrócić z Hiszpanii do Italii.
219 Kapituła Namiotów (braterskie spotkanie zakonników) podczas której bracia podjęli decyzje udania się doudają się do Niemiec i Francji, na Węgry, do Hiszpanii i Maroka.
Franciszek udaje się do Egiptu. Spotyka się z sułtanem.
1220 Bracia wysłani do Maroka ponoszą śmierć męczeńską. Franciszek dowiaduje się o tym odwiedzając miejsca święte w Palestynie. Na wieść o tym fakcie miał powiedzieć: „Teraz wiem na pewno, że mam braci”.
Franciszek podczas kapituły „na świętego Michała” zrzeka się obowiązku przełożonego generalnego na ręce br. Piotra z Catanii.
1221 Piotr z Catanii umiera. Bracia wybierają na ministra generalnego br. Eliasza.
Franciszek układa regułę zwaną dzisiaj Pierwszą Regułą albo Regułą niezatwierdzoną – reguła nie otrzymała aprobaty Kurii Rzymskiej.
Powstaje Zakon dla świeckich.
1223 Franciszek układa w Fonte Colombo Drugą Regułę (zwaną także Regułą zatwierdzoną), która zostaje przyjęta przez papieża Honoriusza III.
Franciszek obchodzi uroczystość Bożego Narodzenia w Greccio i tam też za pozwoleniem papieża urządza pierwszą szopkę.
1224 Franciszek na górze Alwerni odbywa 40-dniowy post przed uroczystością św. Michała Archanioła. ok. 14 września w czasie mistycznej wizji otrzymuje stygmaty.
1225 Franciszek prawie ociemniały przebywa w kościele św. Damiana, gdzie otrzymuje zapewnienie o własnym zbawieniu i gdzie prawdopodobnie układa „Pieśń Słoneczną”.
1226 Franciszek dyktuje swój „Testament.
03 października 1226 Franciszek umiera w pobliżu kościoła Matki Bożej Anielskiej (Porcjunkula).
1228 Papież Grzegorz IX ogłasza Franciszka świętym.
1230 Relikwie św. Franciszka zostają przeniesione z kościoła św. Jerzego do wybudowanej na jego cześć bazyliki.
